بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

          این   واژه ی    زیبای   سخن     بیش   ز  قند   است 

 

 

 

 

 

            گر چه  باشم  بهر  وصلت  بی  قرار 

 

                                                              شـــاکرم  بر  نعمتــت   ای  کــردگار 

 

 

 

 

                                    تا   دگر  بار        خدا  نگهدار                       منصور