بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

 

             ای  پادشه  خوبان   خود  یار تو  می بینم 

 

                                                         هر جا  نظرم  افتد   اسرار   تو   می بینم 

 

 

 

                                 تا   سرایشی  دگر    خدا  نگهدار                     منصور