بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش     ز    قند    است 

 

 

 

            از  در  لــطف   آمــده ام    با  وفــا 

 

                                                                 پس تو  مکن   اینهمه  بر  من  جفا 

 

 

                              تا   دگر  بیت     خدا   نگهدار                             منصور