این  واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

            تو  دگر   کی  هستی  ؟ 

                           که  دلم  را  بردی 

                                    بسوی  بد  مستی 

           ز  تو  بر  تکفیرم 

                   نه که  بر  تدبیرم 

                              ز  چه  دل  را  بردی  ؟ 

                                                تو  دگر  کی  هستی  ؟ 

                                                                    به  دلم   بنشستی 

          به  نظر  چون  حوری   

                        به  تو  گر  نزدیکم  

                                 ولی  از  من  دوری 

                                           تو  دگر  کی  هستی 

                                                    که  دلم  را  بردی   بسوی  بد  مستی 

                                                           همه  گر  شوری  تو     غم  منصوری  تو 

                                                                                 تو  دگر  کی  هستی  ؟ 

                                    تا  دگر  بار      خدا   نگهدار                         منصور