بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی    زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

 

 

            تا  چند  نشینم  و  نظر  به درگاه  کنم  ؟ 

 

                                                         از  بهر   رخی  ماه    همی   آه   کنم  ؟ 

 

 

 

                                 تا  دگر  سرایش   خدا   نگهدار                منصور