بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این  واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

 

            شوری  به  دل   افتاده   که  گفتن   نتوانم 

 

                                                       امشب  ز  غمش  راحت  و  خفتن   نتوانم 

 

 

           من غنچه ی  پژمرده ی  این باغ   و  خزانم 

 

                                                       افسوس   من   اینست    شکفتن   نتوانم 

 

 

 

              این  غزل  هشت بیت  گردید    تا   دگر  بیت    شاد  باشید                      منصور