بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز     قند  است 

 

 

 

 

 

            هــوس وصل  تو   کردست   چنـــانم   که  فراق 

 

                                                  شده  بازیچه ی  دستم  مکن  این  طاقت  طاق 

 

 

 

 

                                    تا  دگر  سرایش   خدا  نگهدار               منصور