بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این  واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند   است 

 

 

 

 

 

             گر  اهل  دلی   مخوان   بجز  یار   کسی 

 

                                                       جــز  او  نبــود    به  ناله   فـــریاد  رسی 

 

 

 

                               تا   دگر  بار   خدا   نگهدار                           منصور