بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

 

             شوریده تر  از  این  دل   کس دیده در  این عالم  ؟ 

 

                                                دائم  ز غــم  یارم    با  دل   چه   به  جنـــجالم 

 

 

 

                                   تا  دگر  بار    خدا   نگهدار                           منصور