این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش   ز    قند    است 

              ای  که  بردی دل  و   اندر   پی تو   می سوزم 

                                                  ز  تو  مرغ   قفسی  گشته   چه  دست آموزم 

                                      دل  زیبا   پسندتان  شاد  بادا                         منصور