بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز     قند   است 

 

 

 

 

              درد  دل   دارم   بسی   با  آن   عـــزیز  دل  نواز 

 

                                                با  که  گویم  این همه  راز  دل  و  سوز و  گداز ؟  

 

 

 

 

                           تا   بیتی  دگر   دل  زیبای  شما عزیزان  شاد  بادا                       منصور