بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این  واژه ی    زیبای  سخن   بیش   ز      قند   است 

 

 

 

                 هر  شب  از   هجر  تو  من  تا  بسحر  گریانم 

 

                                                      دل  من   برده  و   داری  ز چه   قصد  جانم ؟ 

 

 

 

                             تا   بیتی  دگر    خدا  نگهــــــــــــــدار                                    منصور