بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش    ز    قند  است 

 

 

 

            گشتم  از  دل  من  بسی  مجنون  و  زار  

 

                                                       وای  مــن   از این   دل  و     این   روزگار  

 

 

 

                  تا  دگر  بار  خدا  نگهـــــــــــــــدار                                                 منصور