بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

             این  واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز     قند  است 

 

 

 

                 دل  نباشد  جای  کین  و  دشمنی  

 

                                                                بهر آن   خلقت  شده   مهر  افکنی 

 

 

 

                                     تا  دگر بار   خدا  نگهدار                                  منصور