حسن مطلع غزل ( غم و لب )

 

 

        این   واژه ی   زیبای  سخن      بیش    ز  قند   است 

 

 

 

          و ر   چه  چشمم  بر  در  او  مبتلاست 

 

                                                          کس چه  داند بر قدش  دستم گداست 

 

 

 

 

 

                              دل  زیبا  پسندتان   شاد بادا                                منصور