ابیاتی از غزل ( عاشق تبدار )

 

 

 

 

            این  واژه ی    زیبای   سخن   بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

 

               هر  که  مرتب  به  تب  آید ز  یار 

 

                                                                   تب  بشود   در  تن  او    ماندگار 

 

 

              و ر چه  که  منصور  به  تب  آمده 

 

                                                                   غصه  ندارد     بجز از    روی  یار

 

 

 

 

                                   تا  دگر  بار     خدا  نکهدار                               منصور