این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

       بدست  ساقی  خوبان  شدم  چه  ساغر  نوش 

                                                         نه  من  به  خنجر هجرت  چنین  شدم مدهوش 

       ز  بسکه    کشته   فتادست   بر  درت  ز  فراق 

                                                          بسی  ز  غمزه  چو  منصور می روند  از  هوش 

                  این غزل   هفت  بیت  است  تا  دیگر  دیدار  بخت  یار  خدا  نگهدار                                        منصور