بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

           این  واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند  است 

 

 

 

 

 

            آنچه  کردم  بگریزم   دلم  افتاد به  بند 

 

                                                       بر من و  این  دل  بیچاره ی در بند  بخند  

 

 

 

 

 

 

                                  دل  زیبای  شما   شاد  بادا                              منصور