بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این   واژه ی   زیبای    سخن   بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

 

               دیده   گر   گردیده  خون    از  هجر یارم   یار یار 

 

                                                  می زنم   تا  دیده  خون  بارد   ز دل   نزد  نگار 

 

 

 

 

                                       تا  دگر  بار                 خدا  نگهدار                  منصور