بیتی از غزل ( گداخته دل )

 

 

 

 

 

         این  واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز    قند   است 

 

 

 

 

 

          ای  که  افتاده  دلم  در  پی  رویت  شب  و  روز  

 

                                               این  دل  نازک  مــــنصور  به   هجـران  تو  مسوز 

 

 

 

                                    مدام    بهاری  باشید                         منصور