این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز   قند  است 

            کشته  بسی  پشته شد  بر سر  عشق  تو  یار 

                                              باز  به  مسلخ  برند     بهر  رخت    بی شمار 

           هر  که چو  منــصور شد از  من و  خود  دور  شد 

                                         در  صف  این زمره  نیست حق حق اش آید  ز دار 

                      این  غزل  هشت  بیت  است        تا  دگر  دیدار  بهاری  باشید        منصور