مطلع غزل ( وفا و جفا )

 

 

              این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

 

 

                  گر تو  مردی  نکنی  من  نکنم  نامردی 

 

                                                      تا    نبیند  دل  تو   از غم  عالم   گردی 

 

 

 

 

                            دل  زیبای  شما  مدام  بهاری  بادا                               منصور