این  واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز    قند  است  

                  گــــــر  سر بر  آستانت  دائم  ز  دل  گذارم 

                                                   بازم  ز حسن  و  رویت  دل را  خجل  گذارم 

                                   تا  دگر  سرایش    بهاری  باشید                 منصور