مطلع غزل ( یار و باده )

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن     بیش  ز  قند  است 

 

 

 

                                بزودی  ابیاتی از  این  غزل  را  خواهید  خواند 

 

 

 

                  یک  جرعه  ز  جام  و   لب  یار  و  باده 

 

                                                          هرگز  ندهم  من  به  دو صد   سجاده 

 

 

 

 

                                   تا  دگر  دیدار  بهاری  باشید                          منصور