بیتی فی البداهه

 

 

              این  واژه ی   زیبای    سخن  بیش  ز  قند  است 

 

 

 

                  شاید  ز  دو  چشمم  چو  بهاران  که  ببارم 

 

                                                  چون  دل  شده  در  بند دو چشم  تو  نگارم 

 

 

                            شاید  =  شایسته  است  

 

 

                           چشم  و  دل شما  مدام  با زیبایی   همراه  باشد                      منصور