این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است ز دلم می گویم دل تیپا خورده ز جفا هم مرده دل هر جایی بدبخت لطیف چون حبابی ز نگه میشکند ز دلم می گویم که چسان حیران شد ز غمت ویران شد دگر این دل نشود همره من که تو را می خواهد تو بیا تا که ببینی دلم آواره شده به که گویم غم هجر ؟ تا دگر بار خدا نگهدار منصور |