ابیاتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

              این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

              مرا  یاری  ولی  نا   مهـــربانست 

 

                                                               دلش  با من  گلویم استخوانست 

 

 

             نه  طاقت  بر  فـــراق   یار  دارم 

 

                                                                نه زور  پنــجه کردن با  جوانست 

 

 

               به  یاری خدا  این  غزل فی البداهه  در اولین  فرصت کامل تقدیم حضورتان خواهد گردید  

 

                                           شاد   باشید                            منصور