این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

              شب  بود و   من  از  خیالت  آزاد 

                                                         نا گه    سحرم     بیامدی     باد 

              بوی     گل  و     نسترن   بیاورد 

                                                          دل  از  تو   بیامدی    به    فریاد 

              یادم  تو  بیامدی  چه  مدهوش 

                                                          شب تا سحرت شدی در آغوش 

              گلبانگ  محمدی  هوا  خاست 

                                                         گفتی که اذان چه زود بر خاست 

             مستی ز  لبت  چو  آب  انگور 

                                                            یادت    نرود    ز   یاد    منصور  

              این غزل نه بیت است  نظرات انتهای  صفحه  تا دیگر دیدار  خدا نگهدار                 منصور