این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
خوشبخت بر آنم که دلم منت آن دم نکشید
من نو گل باغم که لبم منت شبنم نکشید
تا سروده ای دگر لب زیبایتان بر لبخند بادا منصور