این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
همه در کــــوی تو با پا و قــــدم می آیند
این تو هستی که مرا بی سر و پا می آری
تا دگر سرایش بخت یار خدا نگهدار منصور
|
|
| بیتی از غزل ( بی سر و پا ) |
|
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
همه در کــــوی تو با پا و قــــدم می آیند
این تو هستی که مرا بی سر و پا می آری
تا دگر سرایش بخت یار خدا نگهدار منصور
|