این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است منصور بگو ز مهر عشاق آنجا که نموده عشق اطراق بر صبــــــــح بلـــند روشنایی بر سینه ی هر شب رهـــــــایی بر چرخه ی چرخ عشق و مستی سر فصل کتاب مهر و هستی بر تارک حبــــــــــه های انگور بر دامن مردمـــان مشــــــــهور بنوشته همی به خــامه ی زر کز مــــهر وطــــن نبــوده برتر دل زیبا پسند شما مـــــــدام بهــــــــــاری بادا منصور |