این  واژه ی  زیبای  سخن بیش  ز  قند   است  

                    مهرم    از  غیر   برای  تو   بریدن  دارد 

                                                     وز  رخ  ناز  تو هم   غمزه خریدن  دارد 

                   گر چه دستم نرسد تا بکشم نقش رخت 

                                                  لکن آنکس  برسد گل چه کشیدن  دارد 

                   منکه دلبسته ی آن سرو چمان چمنم 

                                                       شربت از لعل  لب  یار  چشیدن دارد 

                  جز روی با نمکت هم که نبیند  منصور 

                                                   محض  آن  روی دگر کس که ندیدن دارد 

                                 دل  زیبا  پسند  شما  مدام  بهاری  بادا         منصور