تک بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

              این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز قند  است 

 

 

                   باغ  بی  برگ  و  گلم  گرچه  خزان  کرده  خراب 

 

                                           تو  بیا    ای    گل  زیبا    غم  این  دل     دریاب 

 

 

                                                  تا  سرایش  دگر  خدا  نگهدار      منصور