این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
تا درج غزلی که بشما عزیزان قول داده ام
این دوبیتی شبانه تقدیم
نمی دانم چه کس بر من دعا کرد
چنین با روی زردم مبتلا کرد
هر آنکس کرده خیر از خود نبیند
مرا از دلبرم اینسان جدا کرد
تا سرایش بعد خدا نگهدار منصور