این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است چه شد شادی و آب زاینده رود ؟ خروشان و ما در بر آن سرود ؟ غبــــاری ز غم آمــــده بر دلــــم که من طالب پاک آن ساحلم تو ای زنده رود از چه پژمرده ای ؟ مرا هم به دلمرده گی برده ای تا دیگر بار دل زیبای شما بهاری باد منصور |