این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است شود آیا که بچوشم* لب زیبای تو را ؟ یا در آغوش بگیرم قد رعنای تو را ؟ ابیات بیشتر از این غزل در آسمان شعر و غزل بلاگفا و بیتی از غزلی دیگر تا کی اندر هجر تو من در فغان بی امانم کـــردی و افـــروختی چوشیدن پارسی دری بمعنای مکیدن است . بچوشم* = بمکم تا دگر بار شاد و سرافراز باشید منصور |