بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

              این واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 گل  ندارد  بوی  آن  روی  تو  ماه   

 

                                                      تا کی از  نادیدنت  باشم  به  آه ؟  

 

 

 

                                 ایامی خوش     در پیش رو    داشته  باشید               منصور