بیتی بداهه که امیـد است غزلی دلـنشین گردد

 

 

              این   واژه ی زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                    دلـــبر چـو  یکی  تاب    بر ابرو  انداخت   

 

                                          از  دیده چه  آبم  که  به صد جو انداخت   

 

 

 

                                         تا    دگر  سرایش            شاد باشید           منصور