بیتی بداهه کــه امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                         گــر کشتنــیم  زود بکـــش  بیش  مرنجـان  

 

                        تا کی  به غم  و  رنج و   چنین حال  پریشان ؟  

 

 

 

                                     تا بار دگر            خدا نگهدار              منصور