مطلع یک غزل از دل برخاسته

 

 

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                             ای  غم  بگو  با من چرا  خلوت نوازی  می کنی ؟ 

 

                             گفتم  برو  بازم  تو با  جانم  چه  بازی  می کنی 

 

 

 

 

                                  کامروا       و شیرین کام              باشید                 منصور