این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است لطف او را گر نبیند چشم کور پس چه فرقی بین آن شد با ستور ؟ گل درون غنچه گر مستور شد این چنین از سوی او مامور شد نقش صورت گر چنین زیبـــا کشید یا صــنم را قــــامتی نیک آفـــرید ستور = چهار پا این مثنوی بیست و دو بیت است منصور |