بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش    ز  قند   است 

 

 

 

 

 

                                      حالم  از او  نتوان گفت    که داند چونم ؟ 

 

                                      دست من  دامن  او  گر  نرسد  محزونم 

 

 

 

                                              تا  دیگر  بار              خدا  نگهدار         منصور