این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
با مطلع غزل ( تیشه به ریشه )
ای که دائم با تو شد اندیشه ام
تیشه تا کی می زنی بر ریشه ام ؟
تا دگر دیدار خدا نگهدار منصور