بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

         این    واژه ی    زیبای    سخن   بیش   ز    قند  است 

 

 

 

 

                    قدش  چون  سرو  ناز   شهر  شیراز 

 

                                                        چه  گل  ریزد  دهان  چون میکند  باز 

 

 

 

                                      تا  دگر   بار   شیرین  کام   باشید                 منصور