بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                   آن چنان  از گل  روی  تو  ز  خود  بی خبرم 

 

                                                    که نه  سر  ز پا شناسم نه که پایی ز سرم 

 

 

 

                              تا   مطلع  و  بیت  دگرم  باد  خدای  تو   نگهدار               منصور