بیتی از یک غزل دلنشین این غزل ده بیت است

 

 

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                     گر چه  بحر  کرمت  بر گنهم  افزونست 

 

                                                       شرمم  آید که بگویم  گنه من چونست 

 

 

 

                                      تا   بار  دگر     خدا       نگهدار                   منصور