بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

 

             این   واژه ی   زیبای  سخن     بیش  ز   قند  است 

 

 

 

 

                     فرصت  نمی شود  که کنم  احترام  تو 

 

                                                       یا  رخصت  این  کـه   بگیرم  ز  کام  تو 

 

 

 

                                                تا   دگر  بار   شاد   مانید                 منصور