بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز  قند   است 

 

 

 

 

 

                     به  من   سوخته  دل   از  غم   جانانه  بگو 

 

                                                   و ر  نشد  از غم  او   از می  و  پیمانه  بگو 

 

 

 

 

                                          تا  بار  دگر     خدا   نگهدار                   منصور