بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

                    به یک  کرشمه ی   ساقی  فتاد  پیاله  ز  دستم 

                                      نه  از شراب عتیق اش که از دو چشم چه مستم 

                                   همیشه     عاشق  پیشه      باشید                    منصور