بداهه سرایی غزل

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز   قند  است 

                       یاد  او  چشم   مرا    باران  گرفت 

                                                       خاطراتش   در خیالم   جان  گرفت 

                      رفت اگر   از نزد  من   آن  بی  وفا 

                                                         او که با دستی ز من پیمان گرفت 

                       هر  کجا  گشتم  به صحرای  خیال 

                                                         روی خود را او  ز من  پنهان  گرفت 

                            این   غزل   هشت  بیت  گردید     چون گل  با  طراوت   باشید       منصور